Tokyo’nun Halk Kütüphaneleri
Uzun süredir ilerleme gösteremediğim, taslak aşamasında tıkılıp kalan Japonya’da Kamusal Alanlar için ilk baskı Erol Emed tarafından çıkarıldı. Atı alan Üsküdar’ı geçti bir nevi…
Kendimce parklar, bahçeler, hobi alanları, kütüphaneler, müzeler, okullar ve ortak yaşam alanlarını sıralama derdindeyken, yalnızca kütüphaneler için eşsiz bir yazı çıkageldi.
Erol Ağabey izninle…
Tıklayın yazılar posta kutunuza gelsin(üyelik bilgileri gizli tutulur).
“Hakikat bizi hür kılacaktır*“”
“Hakikatle karşılaşmadan, hakikate hazır olup olmadığımızı bilemeyiz”
Yetişkin bir insanın Japon dilinde okur-yazar olabilmesi zor ve eziyetli uğraş. Ama okumak ve araştırmak Japonların en iyi yaptıkları işlerden biri. Dili öğrenmeye daha bebekken başlamalarından kaynaklanan bir şey olmalı bu. Bir diğer sebebi de kitap, dergi, veya gazetelere rahatça ulaşabilmelerinde herhalde. Japon alfabesini, yani Kanji diye bilinen şekilleri, hatmetmek zor zanaat olduğu için yayınlara erişimi kolaylaştırmış olmalılar. Yoksa memleket cahil kalırdı.
Japonya’da 3100’den fazla halk kütüphanesi varmış. Ama bu miktarı az buluyorlar. Çünkü 40,000 kişiye bir kütüphane düşüyormuş. ABD, İngiltere, Fransa, Almanya, Kanada, İtalya, ve Rusya’da ortalama her 6000 kişiye bir kütüphane düşermiş.
Her semte bir halk kütüphanesi
Benim gördüğüm kadarı ile neredeyse her semtte bir halk kütüphanesi var. Kimisi tren istasyonunun hemen yanında, kimisi bir ilk okulun veya belediye binasının içinde. Bazıları da kendi binasında. Okumak isterseniz kitapsız kalmanız…
View original post 745 more words
